busty redhead has ffm threesome in car.www.mompov.pro anal insemination compilation.
10 / 10 / 2015

W dniach 2-3 października br., w Centrum Olimpijskim w Warszawie, odbył się pierwszy Zjazd, założonego niedawno przez Panów: Bartłomieja Pomorskiego i Łukasza Jaśkiewicza, Polskiego Towarzystwa Dietetyki Sportowej. Dwudniowa konferencja podzielona została na sześć sesji naukowych: (1) „Żywienie a dyscyplina sportowa”, (2) „Wybrane problemy kliniczne w dietetyce sportowej”, (3) „Suplementacja w sporcie”, (4) „Złote standardy żywienia w sporcie” (5) „Problemy w żywieniu sportowców” i (6) „Genetyka w sporcie”. Wykładowcami byli specjaliści polscy i autorytety światowe z dziedziny fizjologii wysiłku, żywienia w sporcie, suplementacji i dopingu, a w szczególności:  prof. John Hawley, prof. Andrew Jones, Asker Jeukendrup, prof. Ron Maughan oraz prof.  Antosiewicz, dr Czaja, dr hab. Malczewska- Lenczowska, dr Pokrywka, dr hab. A. Zembroń- Łacny i inni. Wśród prelegentów znaleźli się także dietetycy sportowi na co dzień pracujący ze sportowcami wyczynowymi i amatorami, dzięki czemu teoretyczne zagadnienia sprawnie zostały połączone z praktycznymi zaleceniami. Poniżej przedstawiono kilka najciekawszych doniesień konferencyjnych.

  1. Periodyzacja treningu sportowego powinna być połączona z odpowiednio opracowanym programem żywieniowym (w odniesieniu do celów cyklu treningowego).
  2. Zasadność stosowania diety wysokowęglowodanowej jest niebagatelna, im wyższa intensywność wysiłku tym dieta wysokotłuszczowa wpływa niekorzystnie na formę sportową (wyj. ultramaratończycy).
  3. Suplementacja wysiłku fizycznego w sporcie wysokokwalifikowanym  konieczna, należy jednak odpowiednio dopasować do diety, testując wcześniej różne rozwiązania i biorąc pod uwagę  wzajemną, możliwą interakcję suplementów,
  4. Zaburzenia miesiączkowania u zawodniczek występują na skutek niewłaściwej podaży energii, a nie jak mogłoby się wydawać, wskutek wysokiej intensywności regularnie podejmowanego wysiłku fizycznego.
  5. Bakteria Helicobacter Pylori może być przyczyną niedoboru żelaza, a dieta bogata w cukry proste powoduje wzrost stężenia hepcydyny (hormon peptydowy produkowany w wątrobie, odpowiedzialny za regulację homeostazy żelaza), wpływając na zubożenie zasobów żelaza
  6. Istnieją dowody naukowe potwierdzające korzystny wpływ suplementacji azotanami na obniżenie  kosztu tlenowego wysiłków i wydłużenie trwania wysiłku fizycznego „do wyczerpania”, a także ogólną poprawę funkcji poznawczych badanych sportowców. Azotany obecne są w burakach, sałacie, rukoli, kapuście białej, pekińskiej, marchwi, rabarbarze, szpinaku.
  7. Jak najwcześniejsze przyjmowanie białka w ciągu dnia wpływa korzystnie na utrzymanie odpowiedniego składu ciała. Białko najlepiej spożywać w kilku porcjach w ciągu dnia. Pulsacyjne ilości (ok. 10 g) wydają się być zbyt małe w stymulacji syntezy białka, natomiast regularne porcje 20- 30 g białka przyjmowane przez cały dzień stymulują biosyntezę białek. Ograniczenie podaży energii o 500 kcal skutkuje spadkiem tempa syntezy białek w spoczynku o prawie 20 %.
  8. Przedstawiono wyniki eksperymentalnych badań potwierdzających pozytywny wpływ witaminy D na szybkość i skoczność sportowców oraz wzrost poziomu testosteronu (o 25%) przy przyjmowaniu  3332 IU witaminy D/dobę. Produkty spożywcze o wysokiej zawartości witaminy D to: dziki łosoś, suszone na słońcu grzyby Shiitake oraz pieczarki. Normy w sporcie: 4000- 6000 i więcej IU dziennie.
  9. Stosowanie diety paleo, zakładającej m.in. niską podaż węglowodanów, nie jest zalecane w sportach wytrzymałościowych, w których odbudowa glikogenu mięśniowego jest jednym z najistotniejszych celów wspomagania żywieniowego. Z drugiej strony paleodieta wykazuje efekt redukcyjny masę ciał, wpływając na poprawę wyników sportowych.
  10. Bodźcem do adaptacji treningowej może być zarówno nadmiar węglowodanów, jak i jego niedobór (próba na 4-6 tygodni przed sezonem). Możliwe, że dieta niskowęglowodanowa przyspiesza powrót do zdrowia sportowca po przebytym urazie
  11. Trening jelita. Zwiększenie podaży węglowodanów może korzystnie wpływać na zdolność do wysiłku, a redukcja węglowodanów w diecie może skutkować spadkiem adaptacji jelita do wchłaniania węglowodanów podczas zawodów. Już po trzech dniach zwiększonego spożycia węglowodanów zwiększa się ich wchłanianie w jelitach
  12. Suplementacja diety sportowej: napoje izotoniczne, żele energetyczne, elektrolity, beta- alanina, dwuwęglan sodu, kofeina, kreatyna, sok z buraka, probiotyki, B- glukan, witamina D.

 

W czasie konferencji odbyły się także warsztaty dietetyczne, w których poruszone zostały aspekty żywienia w sportach sylwetkowych (mgr T. Sowiński), w odniesieniu do periodyzacji treningu sportowego (mgr B. Pomorski), popularnego ładowania węglowodanami w okresie przedstartowym w sportach wytrzymałościowych (mgr Ł. Jaśkiewicz) oraz suplementacji witaminą D w sporcie ( mgr D. Parol). Gościem specjalnym konferencji był Robert Korzeniowski, który opowiedział o swoich doświadczenia związanych z dietą w okresie najważniejszych startów.

Aleksandra Pięta

Powrót